Written by Administrator
|
Thursday, 28 September 2017 |
กว่าที่เด็กเล็กๆ จะมีพัฒนาการทางภาษาและการพูดได้นั้น จะต้องอาศัยความช่วยเหลือจากบุคคลแวดล้อมอย่างพ่อ แม่ พี่เลี้ยง อย่างต่อเนื่องและสม่ำเสมอ โดยในระยะแรกเด็กจะใช้การร้องไห้เพื่อบอกความต้องการของตนเอง ต่อมาเขาจึงเริ่มเลียนเสียงสิ่งที่อยู่รอบๆ ได้ ในช่วงนี้ ถ้าเด็กได้มีปฏิสัมพันธ์กับคนรอบข้าง เช่น คุณแม่คุยเล่นกับเขาบ่อยๆ ลูกก็จะสร้างระบบของภาษาและการพูดของตนเองขึ้นโดยอาศัยแบบอย่างที่ได้ยินจากผู้ใหญ่นั่นเอง เมื่อเด็กได้ทดลองใช้ภาษาที่ตนเองสร้างขึ้น เขาก็จะออกเสียงได้มากขึ้น จนกระทั่งเปล่งเสียงบอกกิริยาอาการ เรียกชื่อสิ่งของหรือคนที่อยู่รอบตัวเขาได้อย่างถูกต้อง เช่น เวลากินอาหาร จะออกเสียงว่าหม่ำๆ ครั้นพอเห็นคุณแม่ก็ส่งเสียงเรียก มาม้า แม้จะต้องใช้เวลาสักหน่อย แต่ในไม่ช้าลูกของคุณแม่ก็จะสามารถที่จะเรียนรู้ ที่จะใช้การพูดสื่อสารกับผู้อื่นได้ในที่สุด และเมื่อถึงเวลานั้น คุณคงต้องเตรียมรับคำถามว่าทำไม? อะไร? อย่างไม่มีที่สิ้นสุด แล้วเราคงต้องเปลี่ยนมานั่งคิดกันว่า เมื่อไหร่ลูกจะเลิกพูดเลิกถามสักทีนะ
เคล็ดลับช่วยคุย - พูดกับลูกให้บ่อยขึ้น ขณะชวนลูกคุยควรย่อเข่าหรือนั่งลง เพื่อให้เขาได้สังเกตสีหน้าและปากของคุณขณะพูดคุย เปิดโอกาสให้ลูกพูดคุยโต้ตอบ ใจเย็นๆ รอ ขณะที่ลูกพยายามนึกคำพูด ไม่ควรรีบบอกว่า ลูกกำลังจะพูดอย่างนี้ใช่มั้ย อย่าเพิ่งเน้นว่าลูกต้องพูดชัดๆ นะ - กระตุ้นให้ลูกสนใจฟังเสียงรอบๆ ตัว อย่างเสียงโทรศัพท์ เสียงรถ เสียงสัตว์เลี้ยง โดยชี้ชวนบอก และแสดงท่าทางอธิบายเมื่อลูกได้ยินเสียงนั้น สอนคำง่ายๆ ให้ลูกก่อน พูดกับลูกอย่างชัดถ้อยชัดคำ แต่ไม่จำเป็นต้องพูดช้าเกินไป - ในช่วงของการฝึกพูดคุณแม่คุณพ่อควรใช้ภาษาเดียวกันในการสื่อสารกับลูกไปก่อน เพราะการที่คุณแม่คุณพ่อพูดกันคนละภาษาจะทำให้ลูกสับสน และพูดช้าได้ แสดงแบบ : ด.ญ.เบญจภรณ์ บัวเล็ก
|