|
|
ทำอย่างไรไม่ให้เด็กและวัยรุ่นใช้ความรุนแรง |
|
|
|
|
Written by Admin
|
|
Monday, 27 July 2020 |
“ไทยก็ได้ชื่อเรื่องเด็กและวัยรุ่นใช้ความรุนแรงติดอันดับ 2”
ข่าวเรื่องเด็กและวัยรุ่นใช้ความรุนแรงมากขึ้นทุกปี แถมอายุก็น้อยลงไปเรื่อยๆ จนน่าเป็นห่วงว่า พอโตเป็นวัยรุ่นจะใช้ความรุนแรงกว่าเดิมหรือไม่
เด็กและวัยรุ่นใช้ความรุนแรงจนสังคมหวาดผวา เป็นการกระทำผิดแทบจะทุกสถาบัน ไม่ว่าจะเป็น โรงเรียนธรรมดาหรืออาชีวะ วิทยาลัย มหาวิทยาลัย วัยทำงาน หรือผู้ไม่ได้เรียนหนังสือ ด้วยเหตุใดก็ตาม เช่น ยกพวกตีกันกลางงานแต่งงาน ในผับ หน้าผับ งานบั้งไฟ ปั๊มน้ำมัน หน้าโรงพยาบาล ในโรงพยาบาล ในห้องฉุกเฉิน ลานเบียร์ หน้าโรงเรียน ร้านอาหาร กลางสี่แยก สามแยก สงกรานต์ เป็นต้น
คงจำได้ว่ามีวัยรุ่น 30 คนมีอาวุธครบมือ ยิงกันจนบาดเจ็บ บางครั้งคนไปห้ามก็โดนทำร้ายหรือตายก็มี
เรื่องเด็กและวัยรุ่นใช้ความรุนแรงจนบาดเจ็บ พิการ ตาย ทำความเสียใจและเศร้าโศกแก่ครอบครัวไม่พอ สังคมยังรู้สึกอยู่อย่างไม่ปลอดภัย
ญี่ปุ่นเองก็พยายามที่จะช่วยวัยรุ่นให้มีชีวิตที่ไม่ทำผิด อนาคตจะได้สดใส แต่รัฐบาลหนักใจเพราะสถิติวัยรุ่นกระทำความรุนแรงติดอันดับ 1 ของไทยก็ได้ชื่อเรื่องเด็กและวัยรุ่นใช้ความรุนแรงติดอันดับ 2 (เป็นสถิติที่ปลื้มไม่ลง)
การกระทำผิดของเด็กและวัยรุ่นที่รุนแรงมากขึ้นจึงเป็นปัญหาที่กระทรวงที่เกี่ยวข้อง โรงเรียน สำนักงานตำรวจแห่งชาติ เป็นต้น ต้องหันมาดูแลและจัดการอย่างเข้มงวด เพราะมีคนไม่น้อยบอกว่า การที่เรามีกฎหมายที่เอื้ออายุ เอื้อการกระทำผิดหลายกรณี ทำให้ได้รับการลดหย่อน ไม่ได้มีความผิดจนอาจทำให้เด็กและวัยรุ่นย่ามใจ เพราะโทษไม่ได้หนักหนาอะไรเท่าไร
ปัญหาเด็กและวัยรุ่นทำผิดรุนแรงมากขึ้นจึงเป็นเรื่องน่าเป็นห่วง เพราะเด็กและวัยรุ่นเหล่านี้คือผู้ใหญ่ในอนาคต และถ้าพวกเขาทำผิดซ้ำซากแบบนี้ ชาติบ้านเมืองจะเป็นอย่างไร
ก็ยังพอมีหวัง เมื่อเห็นผลงานวิจัยที่อาจจะให้คำตอบความกังวลของคนไม่น้อยได้พบควร
ผลงานวิจัยในเรื่องนี้คือ เรื่อง “ต้นแบบการบูรณาการความร่วมมือเพื่อป้องกันและแก้ไขปัญหาการใช้ความรุนแรงของเด็กและเยาวชนในสถานศึกษา” โดยหัวหน้าโครงการวิจัยคือ พ.ต.อ.หญิง ดร. กัญญฐิตา ศรีภา โรงเรียนนายร้อยตำรวจ นักวิจัย งานวิจัยนี้ได้รับทุนจากสภาวิจัยแห่งชาติ (วช.) ที่มี ผู้ช่วยศาสตราจารย์ ดร. สุมนทิพย์ จิตสว่าง ผู้บริหารจัดการโครงการของแผนงานวิจัยท้าทายไทย สังคมไทยไร้ความรุนแรง และเป็นหัวหน้าภาคสังคมวิทยาและมานุษยวิทยา คณะรัฐศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย สมัยที่ 2 โดยงานวิจัยนี้มี พ.ต.ท.ดร. พงษธร ธัญญสิริ รองปลัดกระทรวงยุติธรรมเปิดงานสัมมนา และได้ให้ข้อคิดว่า เรื่องเด็กและวัยรุ่นกระทำผิดรุนแรงเพราะหลงทางผิด เป็นหน้าที่ของผู้ใหญ่ทุกหน่วยงานที่เกี่ยวข้องต้องช่วยกันแก้ไขป้องกันไม่ให้ทำผิดซ้ำซาก
ที่น่ายินดีคือ มีหน่วยงานต่างๆ เห็นความสำคัญการมาร่วมมือกันในการป้องกันและแก้ไขปัญหาการใช้ความรุน
แรงของเด็กและเยาวชนในสถานศึกษา เช่น ปัญญา นาดี สำนักงานคณะกรรมการอาชีวศึกษา พิเชษฐ์ สุคนธ์ วิทยาลัยเทคนิคดอนเมือง จตุรงค์ เพชรสงคราม ศักดา มยูยโชติ ผู้อำนวยการวิทยาลัยเทคนิคดุสิต ดร.สายพันธ์ ศรีพงษ์พันธ์กุล นักวิชาการศึกษา สำนักวิชาการและมาตรฐานการศึกษา พล.ต.ต ดร.ปรีดา สถาวร ผบก.อต. กองอัตรากำลัง สำนักงานตำรวจแห่งชาติ พ.ต.ท. ดร.ธีรวุฒิ นิลเพ็ชร์ อาจารย์ (สบ.2) คณะสังคมศาสตร์ รร.นรต. ผู้แทนตำรวจนครบาล ร.อ.สมชาย ทัยราพันธ์ รรรก.ประจำ กรอ. ศฝษ. สทพ. นทพ. ร.ท.อนุน พันธ์ดวง ร.น. ครูฝึก กวท. ศฝษ. สทพ. นทพ. ร.ต.ไตรภพ ชังเจริญ กวช. ศฝษ. สทพ. นทพ. ชูเกียรติ บุญเรืองฤทธิ์ ผู้สื่อข่าวอาวุโส นสพ.ไทยรัฐ น.ส.ณัชกานต์ สิทธิวิริยะขัย ทนายความ/ที่ปรึกษากฎหมายศาลเยาวชน นางสุภาภรณ์ ชมชัย ผู้อำนวยการสถานพินิจฯ จ.นครนายก ดร.ไพบูลย์ งามมุม ผู้ช่วยผู้อำนวยการเขตดอนเมือง นางนันทา ไวคกุล ผู้อำนวยการกลุ่มการคุ้มครองและพิทักษ์สิทธิ์ กองคุ้มครองเด็กและเยาวชน ดร.พลรพี ทุมมาพันธ์ นักวิชาการวิจัยและพัฒนา (ผู้วิจัย) สถาบันทดสอบทางการศึกษาแห่งชาติ (องค์กรมหาชน) โดยทุกหน่วยงานได้วิเคราะห์กำหนดนโยบายเชิงรุกว่า
สถานศึกษาต้องประสานงานเครือข่ายในการคัดกรองนักเรียนนักศึกษาเพื่อจัดทำฐานข้อมูลในการพัฒนาครู นักเรียน เพื่อความสงบเรียบร้อยทั้งในและนอกสถานศึกษา โดยเฉพาะครอบครัวต้องเป็นพลังสำคัญที่ต้องให้ความรัก ความอบอุ่นและคุณธรรมแก่เด็กและวัยรุ่น รวมทั้งศิษย์เก่าต้องเป็นแบบอย่างที่ดีและพัฒนารุ่นน้อง โดยเฉพาะการร่วมมือจากทหาร ตำรวจ กรมพินิจและคุ้มครองเด็กและสตรี กรมสุขภาพจิตเด็กและเยาวชน กรมกิจการเด็กและเยาวชน สำนักงานเขตเยาวชน แกนนำในชุมชน ต้องร่วมกันแก้ไข สอดส่อง และป้องกันไม่ให้เด็กและวัยรุ่นทำผิดจนเป็นปัญหาสังคม รวมทั้งให้มีกิจกรรมที่สร้างสรรค์เพื่อปวงชน
ปกติผู้เขียนจะไม่รับเป็นที่ปรึกษา แต่เห็นโครงการวิจัยของ ร.ศ. พ.ต.อ.โสรัตน์ กลับวิลา เป็นประโยชน์แก่เด็กและเยาวชนของชาติ ทุกหน่วยงานที่เกี่ยวข้องน่านำไปใช้เพื่อจะได้เป็นอีกมิติในการช่วยกันฟื้นฟู เสริมสร้างศักยภาพของเยาวชนรุ่นใหม่ ให้เป็นบุคลากรผู้มีคุณค่าแก่สังคมต่อไป
 |
|
|
|
|
|
เกาะติดความเคลื่อนไหวการแสดงความเห็นของหัวข้อนี้