Written by Administrator
|
Monday, 11 January 2016 |
เรื่องราวต่อไปนี้บังเกิดขึ้นอย่างเหลือเชื่อและยังหาข้อพิสูจน์ไม่ได้เมื่อจูดิธ ไอวอรี นักศึกษาสาวแห่งวิทยาลัยโอไฮโอให้กำเนิดทารกโดยไม่รู้ตัวสักนิดว่าท้อง! ...ฉันไม่เคยคิดแม้นสักนิดว่าตัวเองจะเป็นแม่คนได้ ไม่เคยคิดแม้แต่การมีครอบครัวเพราะยังเรียนหนังสืออยู่ชั้นปีที่สองในวิทยาลัยโอไฮโอ ฉันอายุสิบเก้าและต้องทำงานหนักเพื่อเป็นค่าใช้จ่ายในการเรียน การกินอยู่ ค่าเช่าหอพักเพราะไม่มีใครส่งเสีย พ่อกับแม่เลิกกันตอนฉันอายุสิบขวบ แล้วทั้งสองฝ่ายต่างก็แยกไปมีครอบครัวใหม่ของตัวเอง ฉันอยู่กับแม่และพ่อเลี้ยงขี้เมาซึ่งมีลูกด้วยกันอีกสามคน กว่าฉันจะเรียนจบชั้นมัธยมปลายนั้นฉันรับหน้าที่เป็นคนเลี้ยงเด็กตัวเล็กๆ คือน้องของตัวเองตลอดมาขณะแม่ไปทำงานนอกบ้านแล้วพ่อเลี้ยงก็เอาแต่เมาลูกเดียว ตอนปลายเกรดสิบสองซึ่งเป็นหัวเลี้ยวหัวต่อชีวิต ฉันเลือกส่งใบสมัครเข้าเรียนต่อที่วิทยาลัยซึ่งอยู่ไกลลิบจากบ้านที่แคลิฟอร์เนีย ด้วยเหตุผลที่ทั้งแม่และฉันต่างก็รู้ดี ฉันต้องการไปให้พ้นจากครอบครัวที่มิใช่ของตัวเอง พ้นจากเสียงร้องไห้ของพวกน้องเล็กๆ เสียงพ่อเลี้ยงขี้เมาขว้างปาทำลายสิ่งของ เสียงแม่ร้องไห้กระซิกในยามค่ำ ทุกอย่างจัดเป็นความรันทดที่ฉันสวดภาวนาขออย่าให้ต้องเจอะเจออีกในชาตินี้ ฉันจึงยินดียิ่งนักเมื่อวิทยาลัยที่โอไฮโอตอบรับเข้าเรียนในปีการศึกษาใหม่ ฉันรับประกาศนียบัตรชั้นมัธยมปลายแล้วเก็บข้าวของออกจากบ้านแม่และพ่อเลี้ยงมาด้วยเจตนาจะไม่หวนกลับไปอีกเลย ฉันมีเงินเก็บจากการทำงานเสิร์ฟที่ร้านอาหารมากพอจะเป็นค่าเล่าเรียนและค่ากินอยู่ได้สักระยะหนึ่ง ชีวิตการเป็นนักศึกษาแตกต่างจากชีวิตเด็กนักเรียนม.ปลายเป็นที่สุดเพราะเราต้องรับผิดชอบตัวเองโดยสิ้นเชิง อาจารย์ไม่ได้สนใจมาคอยตามจี้ว่าเราจะส่งงานตามกำหนดหรือไม่ จะเข้าเรียน เข้าสอบตามกำหนดไหม เพื่อนใหม่ก็ต่างไปจากเพื่อนที่เรียนกันมาตั้งแต่เล็กๆ เพราะเป็นคนแปลกหน้าที่มาอยู่ในที่เดียวกันคือในชั้นเรียน นอกเวลาเรียนนั้นทุกคนต่างต้องทำงานหาเงินกันตัวเป็นเกลียว กระนั้นพวกเราก็ยังมีเวลาสนุกสนานบันเทิงกันจนได้ เพื่อนที่มีฐานะหน่อยมักจัดงานปาร์ตี้ในคืนวันศุกร์โดยให้เรามีส่วนร่วมด้วยการเอาของกินติดไม้ติดมือไปในงาน ฉันจำได้ว่าเคยโผล่ไปงานแบบนี้ไม่กี่หน เพราะส่วนใหญ่ต้องทำงานในคืนสุดสัปดาห์ซึ่งมีรายได้ดีจากค่าทิป หากในคืนหนึ่งซึ่งฉันได้หยุดพักและแวะไปงานปาร์ตี้ที่เพื่อนจัด ฉันก็ได้พบกับทอมเข้า ทอมเรียนอยู่ชั้นปีที่สาม เขาเป็นนักศึกษาผิวดำหน้าตาดี มีอัธยาศัยและเป็นที่นิยมในหมู่เพื่อนฝูง ความป๊อปปูล่าร์ของเขาทำให้ฉันไม่กล้าพูดจาอะไรกับเขามากนักด้วยความเจียมตัวว่าเป็นแค่สาวเรียบร้อยหน้าตาธรรมดาแสนยากจน ไม่เคยฝันจะควงกับคนดังแต่ประการใด เราได้แต่ทักทายและพูดคุยกันด้วยเรื่องทั่วๆ ไป คืนนั้นทอมเสนอมาส่งฉันที่หอพัก แล้ววันรุ่งขึ้นเขาก็แวะมาหาฉันที่ชั้นเรียน จากนั้นเราพบกันทุกวัน กว่าจะรู้ตัวฉันก็กลายเป็นแฟนของเขาไปเสียแล้ว!!! ตอนที่ทอมเอ่ยปากขอมีเซ็กส์กับฉันหลังจากควงกันมานานสามเดือน ฉันลังเลเพราะไม่ต้องการมีสัมพันธ์ลึกซึ้งกับใคร เรื่องใหญ่คือฉันไม่เคยมีอะไรกับใครมาก่อนด้วย การมีเพศสัมพันธ์กับทอมจึงเป็นก้าวใหม่ที่เด็กสาวจากเมืองเล็กๆ อย่างฉันกล้ากระทำในวิทยาลัยที่อยู่ไกลบ้าน แต่คิดอีกทีฉันก็ไม่มีบ้านกับใครที่ไหนสักนิด ฉันควงกับทอมอยู่ตลอดเวลาที่เรียนชั้นปีที่หนึ่งและเมื่อขึ้นปีที่สอง ตอนที่ทอมเริ่มห่างเหินไป นานๆ จึงจะแวะมา ฉันจึงเลิกใช้เครื่องมือคุมกำเนิดใดๆ เพราะคิดว่าความสัมพันธ์ของเราใกล้จบลงแล้ว ฉันมีประจำเดือนตามปกติและไม่มีอาการอื่นใดที่ผิดปกติ วันหนึ่งตอนหัวค่ำ ฉันเกิดอาการปวดท้องหน่วงขึ้นมานิดหน่อยแล้วก็คิดว่าเป็นเพราะมีแก๊สในกระเพาะ จึงกินยาลดกรดแต่ก็หาได้บรรเทาอาการนั้นลงไปไม่ อาการปวดท้องเริ่มรุนแรงมากขึ้นจนฉันลุกไม่ขึ้น ต้องทรุดกายลงนอนชันขาซึ่งทำให้รู้สึกดีขึ้น หากใจก็นึกห่วงเพราะพรุ่งนี้จะมีการสอบ ซึ่งคืนนี้ฉันควรจะท่องหนังสือจนถึงดึก วูบหนึ่งนั้นฉันเกิดความรู้สึกเหมือนอยากจะเบ่งออกมาและกระทำดังนั้น แล้วพลันสิ่งที่ไม่เคยคิดฝันมาก่อนเลยก็บังเกิด เมื่อมีบางอย่างโผล่ออกมาที่ปากช่องคลอด โดยสัญชาตญานนั้นฉันยกมือขึ้นประคองรองเอาไว้ ลักษณะเป็นส่วนแหลมคล้ายแขนเล็กๆ อาการปวดท้องรุนแรงมากขึ้นจนฉันต้องเบ่งแรงๆ คราวนี้แขนเล็กๆ โผล่ออกมา มันคือแขนเด็ก! คุณพระช่วย ฉันกำลังคลอดเด็กออกมา! ฉันเคยอ่านหนังสือว่าการคลอดปกตินั้น จะต้องคลอดออกมาด้วยส่วนหัว แต่นี่เป็นแขนเด็ก สัญชาตญาณบอกให้ฉันสอดมือล้วงเข้าไป ควานพบลักษณะเหมือนไหล่เล็กกะจ้อยร่อยแล้วจับพลิกขยับ ตอนนั้นเองที่ทารกเคลื่อนกาย แล้วส่วนหัวก็โผล่ออกมาแทนที่ ฉันเบ่งแรงๆ กระทั่งร่างทารกหลุดออกมา เนื้อตัวเต็มไปด้วยเลือดและสายสะดือ ฉันควานมือไปกดโทรศัพท์เบอร์ฉุกเฉิน พร้อมกับส่งเสียงร้องเรียกเพื่อนห้องข้างเคียง จากนั้นฉันก็หมดสติไปด้วยความตระหนก ฉันฟื้นขึ้นมาพบว่ารถพยาบาลฉุกเฉินมาถึงในเวลาห้านาทีต่อมาและช่วยทารกเอาไว้ได้และนำส่งโรงพยาบาลเด็ก ตัวฉันเองอยู่ในห้องพักฟื้นโดยแพทย์ทำคลอดรกให้เรียบร้อย สุขภาพฉันปกติดีทุกประการ หากสิ่งที่ฉันไม่รู้และไม่สามารถให้คำอธิบายกับแพทย์ได้ก็คือ ฉันตั้งท้องอยู่ได้อย่างไร? ฉันไม่ได้มีเพศสัมพันธ์สำส่อนหรือเปลี่ยนคู่นอนมากหน้า มีประจำเดือนสม่ำเสมอ ไม่มีอาการท้องโต ไม่มีน้ำหนักเพิ่ม ไม่ได้แพ้ท้องหรือมีอาการหิวใดๆ ทุกอย่างปกติธรรมดา ใครจะคิดว่าตัวเองท้อง จัดเป็นกรณีที่เกิดหนึ่งในพันซึ่งแม้แต่ แพทย์เองก็ไม่สามารถหาสาเหตุการมีประจำเดือนปกติขณะตั้งครรภ์ของฉันได้ และบอกว่าจะต้องทำการวิเคราะห์ต่อไปโดยเข้าใจว่าเป็นเรื่องฮอร์โมนผิดปกติ แต่สิ่งเดียวที่ฉันรู้คือคนที่เป็นพ่อของเด็ก คือทอมนั่นเอง...เพราะอะไรนะหรือ...เพราะลูกเกิดมามีผิวสีเดียวกับเขาขณะที่ฉันผิวขาว...แล้วบัดนี้เราแต่งงานอยู่กันเป็นครอบครัวอย่างมีความสุขเมื่อมีลูกเข้ามาเป็นโซ่คล้องใจ ทำให้ทอมหวนกลับมาหาฉัน เหตุการณ์ผ่านไปสองปีแล้วแต่ฉันยังงงไม่หายกับสิ่งที่เกิดขึ้นตราบจนบัดนี้ ใครรู้ช่วยบอกทีเถิดว่าเพราะอะไร * * * หมายเหตุ-ชื่อและสถานที่เปลี่ยนไปจากของจริง เรื่อง : โสภาพรรณ รัตนัย แปลจาก : วาย....มายเบบี้
|